Image

Του γράφω χθες στο msn: “Θέλω να ανοίξει το στόμα του ο Αύγουστος και να με καταπιεί!”

Δε φοβήθηκε ούτε ανησύχησε ότι η κατάθλιψη με γυροφέρνει … επειδή ξέρει ότι ο Αύγουστος στο νησί είναι μαρτυρικός. Έχει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που σε κάνουν να κορεστείς από το καλοκαίρι και να αναπολήσεις το χειμώνα. Ακόμα και τα παιδιά μου περί τις 10 Αυγούστου αρχίζουν να ρωτούν πότε θα ανοίξουν τα σχολεία. Στις 24 Αυγούστου δε, είμαστε όλοι απολύτως εξαντλημένοι! Την κατάσταση, συνήθως, σώζει ένα ταξιδάκι στην ήσυχη αυγουστιάτικη Αθήνα, αλλά φέτος και αυτό θα είναι μάλλον δύσκολο!

Οπότε μένουμε εδώ! Ανάμεσα σε ορδές τουριστών να αναζητούμε μικρούς “παράδεισους” και υπομένουμε: “Αύγουστος είναι … θα περάσει!”

Η επιθυμία μου όμως παραμένει: ας με καταπιεί ο Αύγουστος τώρα και ας με ξεβγάλει 30 μέρες αργότερα στην ησυχία του πολλά υποσχόμενου Σεπτέμβρη!