Δε Θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο,
μα όσο ανεβαίνω, μόνος να ανεβαίνω.

Δε θέλω του γιαλού το λαμπροφέγγισμα,
που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρη.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου
κι ας είμαι ταπεινό λυχνάρι.

Γ. Δροσίνης
Από τη συλλογή “Φωτερά Σκοτάδια” (1915)